Ik wens je veel personeel………

4 juni 2023 - Halblech, Duitsland

De laatste dag, de laatste van 6 geweldige brommerdagen. Een kleine angst was er wel bij onze vrienden en ik, Lucas Bolceboos, deelde deze angst wel. Zouden de wegen inmiddels vrij zijn van de miljoenen Italiaanse brommers zodat de laatste 380 kilometers zonder problemen genomen konden worden? Een pittige rit door Zwitserland,Oostenrijk en Duitsland. Gelukkig bleek het prachtige asfalt bijna vrij te zijn van de feestvierende Italiaanse medebrommeraars zodat er al snel gebrommerd werd alsof het een lieve lust was. Zwitserland werd doorkliefd als een mes in de verse alpenboter en ook de Oostenrijkse passen werden bedwongen alsof het slechts verkeersdrempels waren. Duizelingwekkende snelheden en bloedstollende inhaalacties volgden elkaar in rap tempo op. Het plezier spatte uit de helmen van de vrienden. 

Maar……  ook het zuiden van Europa kampt met hetzelfde probleem als wij in Nederland. Een nijpend gebrek aan (goed) personeel. Was Richard al op de top van de Gaviapas benaderd door een Italiaanse uitbater van een door personeelsgebrek noodgewongen gesloten horeca etablissement met de vraag of hij niet of kok, of kelner, of afwasser of kamermeisje wilde worden. Zo blijkt de Oostenrijkse Rijkswaterstaat al geruime tijd hun personeel uit het buitenland te betrekken. Om de wegwerkzaamheden goed ten uitvoer te brengen en de wegomleggingen zone zo goed mogelijk te stroomlijnen zijn gekwalificeerde verkeersomleggers uit het zuiden van Micronesië ingevlogen. Deze schijnen het beste op hun vakgebied te zijn omdat zij een foutpercentage van 0% zouden hebben. Hetgeen wellicht ook te maken zou kunnen hebben dat er op Micronesië slechts 1 weg is en er van omleggingen nimmer sprake kan zijn maar dat was er bij de selectie niet bij verteld.

Het gevolg was desastreus voor onze Brommerfreunden. Na urenlang brommeren, passen gepasseerd, inhalen en sporadisch te zijn ingehaald bereikten ze de machtige Silvretta Pas. Hier stond onze gespecialiseerde Micronesische wegomlegger met z’n rood witte verkeersspiegelei. Onverstaanbaar in het Micronesisch maar wel duidelijk dat ze er niet door mochten. Hij had de weg omgelegd zoals hij dat altijd doet.  Op de vraag van Arjan waarom hij niet aan het begin van de toegang tot de Silvretta Pas was gaan staan zodat ze niet voor niets 78 kilometer voor jan lul heen, 78 kilometer weer terug om vervolgens 80 kilometer om te rijden haalde hij zwijgend de schouders op en stak z’n spiegelei nogmaals dreigend omhoog.

De Oekraïense barkeeper van het hotel nam de bestelling van 2 Irish Coffee in ontvangst van Richard en kwam vol trots een koker met rietjes brengen. Zijn lerares Engels was vol lof over zijn vorderingen op de cursus Engels. Omdat het bier de beiden neuzen uitkwam en de trek naar Irish Coffee groot was besloten ze de welwillende barkeeper een handje te helpen. Hij kreeg Irish Coffee les. Dus koffie met daarin whisky en daarop slagroom? Juist!  Enkele minuten later pronkten er 2 kopjes koffie in plaats van de gewoonlijke glazen op tafel. De reactie bij het nemen van de eerste slok was veelzeggend. Zoooo!!! Hij leert snel!!! 50% koffie / 50% whisky!! Igor, zoals hij heette, bleek een expert in het mengen van leftovers van een onlangs gehouden whisky proeverij. 

Wat ze hem niet hoefden te leren was het googelen van de prijs die hij voor de gifbekers zou kunnen gaan rekenen. 8 Oekraïense coffee later werden de 68 euro’s zonder, enig besef meer, neergelegd.

Een oud Joods gezegde luidt: “ik wens je veel personeel”

ik, Lucas Bolceboos, uw meerazende reporter tegen wil en dank, heb het weer doorstaan. De barre tochten, de onnavolgbare gesprekken, de  onhebbelijkheden gewoontes, vieze luchtjes en vreemde geluiden getrotseerd.

Het zit erop, het was goed! Het was mooi, het was genoeg!

Tot volgend jaar!

2 Reacties

  1. Marco:
    4 juni 2023
    :-)
  2. Myrthe Kostense:
    4 juni 2023
    🥳 wat een feest