Brommerdan..........

Het toeval wil dat de brommerrit dit jaar gelijk valt met ramadan. Niet dat onze helden zich in gelopen jaar hebben bekeerd noch zijn geradicaliseerd tot moslim maar toch zijn er overeenkomsten tussen beiden. Neem nu bijvoorbeeld de hemel. Leven de moslims hun hele leven lang in het teken van de uiteindelijke reis naar de hemel zo geloven onze brommervrienden ook in de hemel. De brommerhemel dan wel te verstaan!
De fabel dat er, in het geval van de moslims, 77 maagden wachten op hun komst in de hemel geldt ook voor de brommerhemel. In plaats van 77 maagden troffen onze vrienden 200 hoog bejaarde vrouwen in hun hotel die alles zijn maar zeker geen maagd meer.

Velen reizen jaarlijks af naar Mekka om daar dagenlang rondjes om een zwarte kubus te lopen. Onze brommeraars doen iets soortgelijks. Ze reizen af naar de Pyreneeën om daar dagenlang rondjes om een berg te rijden.
Ook in de kleding zitten gelijkenissen. Zo draagt Arjan uit veiligheidsoverwegingen steevast een gordel om zijn middel. Moslims hebben ook wat met gordels al hebben die niet het doel de veiligheid te vergroten, integendeel. 
Ook het woord 'islam' komt voor in de vocabulaire van een brommeraar. Zo kan het voorkomen dat Richard na een lange en prachtige rit in het cafe een paar biertjes teveel nuttigt. In dat geval zegt men 'Richard is lam'. 

Maar veruit de grootste overeenkomst tussen de islam en brommeren is de ramadan ofwel brommerdan voor de brommeraars. Onze brommerhelden doen dit jaar mee met de brommerdan. Brommerdan houdt, net als ramadan, in dat er alleen gegeten en gedronken mag worden van zonsondergang tot zonsopgang. Zaten ze vorige jaren , tot groot genoegen van Richard, elke dag aan een heerlijke lunch met een verfrissend drankje, zo anders is het dit jaar. 
Het ontbijt wordt genuttigd nog voor het krieken van de dag. "Maximaal eten Richard, maximaal, want je krijgt vanavond pas weer wat" zegt Arjan tegen zijn verbaasde brommervriend. "We hebben een lange rit voor de boeg dus geen tijd voor koffie, lunch of zelfs maar een snicker bij het tankstation". Ach zo'n vaart zal het toch niet lopen denk Richard nog en nuttigd een paar heerlijk vers afgebakken broodjes en een paar kopjes koffie. Als Arjan zijn laatste en 5e broodje en vierde kop koffie naar binnen heeft geschransd staat hij op en zegt "kom, we gaan". Richard verbouwereerd achterlatend. "Hij zal het toch niet menen ?" denkt Richard nog. Maar nee, dat zal toch niet? Toch??

Overvolle gezellige en zonnige terrassen waar vele brommeraars genieten van de lunch met de heerlijkste Spaanse tapas en prachtige wijnen gaan zoevend aan onze vrienden voorbij. Het water loopt bij Richard door de mond bij het zien van al dat lekkers dat hij niet gaat krijgen. 
Tegen de avond komen ze weer in Andorra en hoort Richard door de intercom in zijn helm de stem van Arjan. " Hey Ries, ik heb zin om mijn brommer drinken te geven, hij heeft dorst."
"Wij krijgen niets want wij zijn in brommerdan................."

Uw 'meehongerende' reporter 
Lucas Bolceboos 
Tegen wil en dank