Met het schaamrood om de schaamranden.........

Een mens stelt zich in zijn of haar leven onbewust en bewust doelen om verder te komenn het leven. Deze doelen kunnen groot of klein zijn maar zeker is dat het ene doel niet beter is als het andere. Wel kunnen doelen realistisch en onrealistIsch. Neem nu de net gekozen president van de Verenigde Staten van Amerika die zichzelf in inauguratie het doel stelt de belasting te verder te verlagen om zo de welvaart in het land en zo de economie een boost te geven en tegelijkertijd de uitgaven op defensie op te schroeven in het kader van "Worldpeace". Allebei stevige doelen die zelfs nog wel eens realistisch zouden kunnen zijn. Maar als de net gekozen Miss World in haar emotionele eindspeech verkondigd dat zijn haar titel en kroontje komend jaar gaat gebruiken om alle honger uit de wereld te helpen en natuurlijk "Worldpeace" gaat regelen dan kunnen we concluderen dat we het hier hebben over een weinig realistisch doel. Kijk, als ze zichzelf nou het doel had gesteld om komend jaar zoveel mogelijk pagina's van de Playboy aan elkaar te laten plakken dan hadden we het over een haalbaar doel!

Onze vrienden hebben ook doelen gesteld voor deze reis. Soms kleine, zoals geen winden meer achterlaten in de badkamer nadat jezelf net klaar bent en de volgende zijn tanden kan gaan poetsen. Maar soms ook echte en serieuze doelen.

Arjan heeft vlak voor de reis zijn brommer voorzien van nieuwe banden. En nieuwe banden voor een motor hebben een ronde vorm om het mogelijk te maken om zo schuin mogelijk door de bocht te kunnen gaan. Om zo schuin door de bocht te kunnen gaan zijn een paar elementen belangrijk. Zo moet er voldoende snelheid zijn, de bochten moeten voldoende scherp zijn, de berijder moet de brommer volledig de baas zijn en, belangrijkste van alles, de durf om de brommer helemaal "plat" te leggen in een bocht. Alleen met de voorgaande ingrediënten is het mogelijk om "schaamranden" te voorkomen. Dit is dan ook het doel dat Arjan zichzelf heeft gesteld. Schaamranden zijn de randen aan de uiterste zijkanten van een brommerband waarop niet is gereden omdat de brommer onvoldoende plat heeft gelegen. Onder brommerrijders is dit de officiële maatstaf waarop je respect van je medebrommeraars kunt afdwingen. Dus hoe smaller deze schaamrand is, hoe groter het respect en hoe minder je je dus hoeft te schamen. Zie de foto waarop Arjan met zijn vinger de donkere schaamrand van zijn brommerband  aanwijst. Op de 2e foto is de schaamrand van de brommerband van Richard te zien, of liever gezegd, NIET te zien. Gelukkig komen er voor Arjan nog voldoende bochten om zich te ontdoen van deze onooglijke en beschamende randen.

Ook Richard had een belangrijk doel deze reis. Het bestijgen van de Pas de Passen, de Stelviopas. Een eeuwenoude pas in de Italiaanse Alpen op zo'n 2800 meter hoogte waarover, volgens de legende, Hannibal in 218 na Christus met zijn 37 olifanten Italië bereikte. De steilheid en gevaarlijke afgronden konden niet verhoeden dat er enkele olifanten jammerlijk het diepe ravijn instortten.

Deze pas bestaat uit 49 vlijmscherpe haarspeldbochten onder een stijgingspercentage van soms 25 procent. Voertuigen langer als 10 meter kunnen de berg niet op omdat de bochten hiervoor te krap zijn en er geldt een verbod op fietsers. De 20 cm hoge gemetselde muurtjes aan de rand van de weg die het wegdek scheiden van de diepe ravijnen bieden weinig comfort. Ondanks dat elke vezel in het grote lijf van Richard schreeuwde "doe niet gek!!!" gaf hij zijn brommer de sporen en joeg hem de eerste bocht in. Vanaf dat moment was er geen weg meer terug. 49 angstaanjagende vlijmscherpe hairpins van soms meer dan 200 graden nog te nemen. In bocht 47 (de bordjes die in elke bocht staan tellen af) begon er enige vorm van transpiratie te vormen. In bocht 44 waren de natte plekken onder de armen duidelijk waarneembaar. In bocht 35 gutste het zweet uit alle poriën en stroomde langs de binnenzijde van de brommerbroek rechtstreeks de laarzen in. Na 49 ijzingwekkende momenten bereikte Richard de top van de berg alwaar Arjan zojuist zijn 2e latte machiatto aangereikt kreeg tussen de 3 meter hoge sneeuwwallen. Het doel was bereikt maar vraag niet hoe!!!

Vandaag gaat de reis vanuit de Dolomieten naar het Gardameer. Ontelbare bochten die uitermate geschikt zijn om Arjan's schaamranden te doen verdwijnen.

tot morgen ........