van alle ongemakken voorzien.............

10 juni 2016 - Barcelonnette, Frankrijk

Met trillende handjes brachten ze hun zwarte koffie naar de monden. Voorzichtig werden er een paar broodjes van het ontbijtbuffet gepakt. Jam of toch gebakken eieren met spek? Jam is beter gelet op de avond ervoor. Bier, bier, bier, bier enz. Het plan was vooropgezet maar het valt de volgende dag altijd weer tegen.
De drank had er voor gezorgd dat ze het geen enkel bezwaar hadden gevonden om lepeltje lepeltje bij elkaar in slaap te vallen en in een innige omstrengeling te ontwaken in de toch wel kinky hotelkamer. Samen even douchen achter de rode glazen ruit? 

Alles doet zeer. De rit van gister heeft z'n tol geëist. De polsen van Arjan zijn zo goed als afgeknapt, z'n hoofd staat in een onnatuurlijke en anatomisch onmogelijke stand op z'n nek. De kont van Richard zou in het bavianenverblijf van de Apenheul geen gek figuur slaan.  De vurigheid is, als je zou roken, voldoende om je sigaret er aan aan steken. Op onverklaarbare wijze zijn er blaren ontstaan onder de voeten en zijn er door het gestuiter op de slechte wegen minimaal 6 ruggenwervels van plaats verwisseld. De chriropractor zal er een hele kluif aan hebben deze weer te rangschikken in de juiste volgorde.

Ze willen niet meer maar ze moeten. Nog nooit hebben ze zooooooo geen zin gehad. 
Nog 1 miljoen bochten en dan is het gedaan. Dan kunnen de oude en stramme lichamen herstellen, met of zonder professionele hulp. 
Zelfs de zijkoffers van de brommer van Richard geeft te kennen dat ze niet meer willen. Ze willen gewoon niet meer dicht. 
365 lange km's door het prachtige Italiaanse en Franse landschap. Eindeloze gladde wegen met soepele bochten, nagenoeg geen verkeer en die er wel zijn gedragen zich als uitermate correcte medeweggebruikers. Ruimte makend voor de mannen om in te halen en zelfs waarschuwen voor naderende "gevaren".
Het kan ze allemaal niets meer schelen, 
Ze willen eraf en er niet meer op. Iets wat normaal gesproken juist precies andersom is. 

De zon schijnt en terwijl het Franse nationale voetbalteam het EK 2016 opent zingen  ze tussen honderden uitzinnige Franse fans op het dorpsplein luidkeels de Marsseillaise mee. Op tafel een biertje, een vin rouge en een klein bakje groene olijven. 
Ze zijn ongemakkelijk gelukkig....................

Morgen de laatste rit van deze monstertocht. 300 km's naar Seez. 

Tot morgen..................

Lucas Bolceboos.
Uw meelijdende reporter


Tot morgen
Lucas Bolceboos
Uw meerazende reporter uit vrije keuze.

Foto’s

1 Reactie

  1. Ilse:
    13 juni 2016
    Ik heb weer genoten van jullie verhalen. Fijn dat jullie weer 'heel' (maar een tikje gekneusd...) thuis zijn!