Klaagzang naar het zuiden...........

Het is 3 juni als Richard met klotsende oksels bij Arjan aanbelt om de bagage op te halen dat de volgende morgen mee moet in de auto. De 14 urige werkdag heeft z'n tol geëist. Hij is slechts een heeeeeeel klein uurtje later als Arjan een heel klein beetje op had gerekend heeft en misschien heeft Richard ook wel een heeeeeeeel klein beetje een uurtje eerder afgesproken. "Een uurtje? Een uurtje.???? Een fokkingUUR te laat ben je" briest Arjan vanachter zijn, in allerijl en uit noodzaak, in elkaar geïmproviseerde bordje diepvriespatat met dito frikadel. 
Welgemeende excuses, goedbedoelde smoezen en plausibele redenen ten spijt maar Arjan is, en ik citeer, PISLINK.
Zwijgend wordt de auto volgeladen en onder oorverdovende stilte scheiden de wegen van beide brommer(tot voor kort)vrienden.

Is dit het einde van een nooit geschreven verhaal?

4 juni, 03.00 uur. Arjan wordt bruut gewekt uit zijn diepste REM slaap en strompelt een voor hem totaal onbekende trap af. Aan de keukentafel treft hij Richard en Ellen lurkend aan een verse kop koffie. Een boze droom, was de frikadel over datum? Dan dringt de keiharde waarheid bij hem binnen.  Sliep hij nu vannacht al bij Richard?
Zijn 8 nachten straks niet genoeg?

Tijdens een kop koffie wordt Arjan helemaal bijgepraat en herinnerd zich uiteindelijk de avond van gister. Tijdens een 3 uur durende poging de brommers op de trailer te plaatsen en vast te zetten zodat de kans dat deze in ongeveer dezelfde staat arriveren als waarin ze waren vertrokken waren zo groot mogelijk gemaakt zou worden werd het humeur er niet beter op. Klagen over de kwaliteit van de gehuurde spanbanden werd afgewisseld met een niet aflatende stroom van kritiek op de zich van geen kwaad bewuste zijnde inbus schroefjes in de motor van Arjan. De toevallig passerende huiskat van de buren zal zich wel twee keer bedenken of hij ooit nog de gok zal nemen de tuin van Richard te gebruiken als toilet. 

Pffffff, 1150 kilometer over de snelweg wat een klereind! Bah, 14 uur in die auto! Blijft het dit pokkenweer? Ik lust helemaal geen cola! Waarom zijn er überhaupt Fransen op deze aarde als ze toch niks toevoegen? Heeft jouw auto ook een gaspedaal waarmee je harder kunt, Richard? Welke mafkees heeft de 80 km bordjes uitgevonden? Vorige keer stonden de brommers veel beter op de kar, heb je nog andere muziek als deze takkenherrie? En zo ging het maar door.
Een grote klaagzang .....een klaagzang naar het zuiden. 

Dit is slechts een fractie van de oneindige klaagzang die in de in de verafschuwde en in de ogen van Arjan wanstaltige Renault gezongen werd.

En waarom? Nog altijd vanwege dat ene heeeeeele kleine uurtje??
Welnee......... Ze zijn er aan toe, klaar mee en klaar voor om hun kale hoofden te verpakken in de flitsende integraalhelmen, de goddelijke torso's te verhullen in glanzende brommerpakken en de zwaar naar ammonia riekende voeten in de volledig ongeventileerde laarzen te steken. Het is tijd voor bier en stokbrood, tijd voor raclette en alpinopet, tijd voor bonsjoer en orevwaar, tijd voor lepeltje lepeltje in een veel te klein Franse twijfelaar en rijd voor oppassen dat de odol niet te veel opvalt.

Maar het is vooral tijd voor asfalt, bochten, asfalt, bochten en uhhhhhh ....had ik al bochten genoemd?
Het is hoog tijd voor een week lang avonturen van onze twee brommerhelden.
Een reis naar het zuiden, en om precies te zijn: De machtige Franse Alpen.

Morgen meer...........

Uiteraard ben ik er weer bij, 
Uw meerazende reporter, Lucas Bolceboos.