Mannenliefde.............echte stoere mannenliefde......

 Ik, Lucas Bolceboos, bezig al jaren de term "brommervrienden" als ik over Richard, Arjan en sinds kort ook over Jochem schrijf. Ik noem ze stoer, bruut, rauw, ruw en soms wel eens grof om hun woeste mannelijkheid te onderstrepen. Het brommeren is namelijk voor mannen met baarden. Alleen mannen met grote vervaarlijke dikke baarden zijn in staat om dit soort ontberingen te kunnen doorstaan. Hoge snelheden, gierende hoge toeren, luid brullende knalpijpen, piepende slippende achterbanden, bruusk remmend en onderweg niets en niemand ontziend. Nietsvermoedende wandelende jonge stelletjes met hun eindelijk vredig slapende kinderen in kinderwagens worden op de stoep bruut de stuipen op het lijf gejaagd door vlak naast hen in het voorbijrijden het gas van de BMW vol open te gooien. Het kind door de schrik 50 cm uit de kinderwagen springen te laten en net als de ouders zwaar getraumatiseerd achter te laten, gewoon omdat het kan. In tunnels worden de voorliggers eveneens niet gespaard. De veelal op leeftijd zijnde voorliggers rijden al zenuwachtig en bloednerveus een tunnel in in de hoop er snel weer uit te mogen zijn. De tranen van het lachen rollen uit de helmen als vlak achter hen dan de 209 paardenkrachten worden vrijgelaten en evenzoveel decibellen laten produceren. Het oude stel met een bloeddruk van 300 en een hartslag van 250 voor de rest van de vakantie achterlatend. Schaamteloos scheten laten onder de dekens van het gedeelde twijfelaartje. Zonder enige gene tijdens het ontbijt aankondigen dat "de weeën al op gang zijn gekomen en hij al koppies geeft" om vervolgens al kauwend de ontbijtzaal te verlaten voor een toiletbezoek. 

Dit alles ter bevestiging van hun opperste mannelijkheid. 

Maar hoe aandoenlijk is het om te zien hoe onze brommervrienden met elkaar optrekken als  de honderden pk's niet tussen hun benen zitten. Als ze kwetsbaar zijn. Als ik hoor zeggen; "Hey Ries, wil jij mij even helpen herinneren dat ik straks m'n pilletjes niet vergeet?" of "ik heb je vizier van je helm alvast voor je gepoetst hoor, dan kan je straks alles weer goed zien en veilig rijden". "Ries, denk je eraan om je helmbandje goed vast te maken?" " Jochem, stop toch eens met roken, het is zo slecht voor je".  "Doe nou niet zoveel zout op je eitje, denk om je bloeddruk". "Neem anders je thermojasje mee voor het geval je het straks koud krijgt Arjan!" 

Zelfs de vrouw van de hotelier was het opgevallen. De liefdevolle manier waarop onze brommervrienden elkaar bijstaan en helpen. Van brute mannelijkheid is geen enkele sprake als onze brommervrienden hun ontbijt halen. Steevast worden er 3 glazen jus d'orange gehaald en nimmer wordt er alleen voor zichzelf eten bijgehaald. "Moet iemand nog wat?" Klinkt het niet zelden. De hotelier vond het daarom gepast om, bij het gadeslaan van zoveel mannenliefde, een fles ontbijtchampagne aan te bieden. Het aanbod werd stoer van de hand gewezen onder het commentaar "We zijn geen poessies!" Maar ondertussen.........

Voorgenoemde is voor mij, Lucas Bolceboos, natuurlijk allang geen verrassing meer en na al die jaren zie hier ook geen enkele aanleiding in dat deze stoere mannenliefde verder zal gaan. 

Maar vandaag raakte ik in verwarring. In de vele plaspauzes die er om reden van de niet echte mannenlijke grootte van de blaas van Jochem gehouden worden gebeurde er iets wonderlijks. Ik wil niets insinueren maar kijk eens naar de onderstaande foto. Arjan en Richard keerden gezamenlijk terug uit de bosjes. De blkken in beide ogen en de stand van de broek van Arjan zijn op z'n minst opmerkelijk. Meer zal ik er niet over zeggen.

Mannenliefde, echte stoere mannenliefde...............