"spruitjes en draadjesvlees..............."

Niet dat spruitjes en draadjesvlees niet lekker is maar echt heel bijzonder is het ook weer niet. Zo "gewoontjes" was vandaag ook. Een prachtige rit door, ik mag wel zeggen, een van de mooiste stukken van de Alpen. 1 miljoen vloeiend lopende bochten die zonder enige moeite genomen kunnen worden. 350km nieuw asfalt en zo glad en strak als babybilletjes. Een stralende warme zon die in no-time de vele opgevangen liters water van de dag ervoor uit de brommerlaarzen van Arjan dampte. Vrijwel geen kip op de weg, slechts een enkele bergmarmot of een vlak voor de brommer springend hert. 
De nieuwe brommer van Arjan maakte het ook al niet spannender. De "cruisecontrol" bepaalde het tempo en zodra er geremd moest worden nam de "adaptive cruisecontrol" de honneurs waar. Bij het wegtrekken lette de "traction control" er goed op dat de vele paardenkrachten van de brommer netjes en gelijkmatig over het asfalt werden verdeeld en het "anti blokkeer systeem" niet gebruikt hoefde te worden. De sporadisch aanwezige bobbeltjes in de weg werden keurig opgevangen door de  "automatische en elektrisch instelbare vering".  Het verwarmde zadel en handvatten werden even aangezet maar niet omdat het moest maar omdat het kon. Terwijl de "navigatie" de weg vertelde, er zachte muziek in de helm klonk en zo nu en dan een telefoongesprek doorgaf, gleden de kilometers voorbij.

Ook bij Richard was het niet anders. Geen kater van de dag ervoor, geen pijn in zijn hol zoals vorig jaar, geen accuproblemen en zelfs de olie-incontinentie van de trouwe 13 jaar oude brommer was op miraculeuze wijze uit zichzelf genezen. Halleluja!
Geen "oei" momentjes die de hartslag in 1 seconde naar de 180 joegen en het klamme zweet uit de helm lieten gutsen. Geen remfoutjes die de defecte ABS toch niet hadden opgevangen. Geen schakelmissers in haarspeldbochten die dankzij de 180 paardenkrachten moeiteloos werden opgelost. 

Kortom, het was ook bij Richard gewoon "Spruitjes met draadjesvlees". 

Maar was het saai?? Nee, zeer zeker niet! Daar zorgde onze brommerhelden zelf wel voor.  Het overschot aan tijd dat ontstond werd gebruikt om de communicatiesets, die in de helmen zijn ingebouwd, optimaal te gebruiken. Uren lullen over niks dan complete nonsens en ordinaire mannenpraat. Een niet aflatende salvo van boeren in de microfoon die steevast werden gevolgd door "he!, kikkers!" Unaniem werden alle Franse vrouwen lelijk verklaard en hun broeken te groot. Doordat ze beiden al jaren de schaamte voorbij zijn werd er driftig flatuleus gecommuniceerd. "Goed gesprek Ries", "ja, vond ik ook Ar!" 

De dag kabbelde, net als de vrijwel leegstaande bergbeekjes, voort en na het eten van een eenvoudige hamburger, weggespoeld met een Belgisch biertje, kropen ze moe en veel te vroeg in bed. 

Het was "spruitjes en draadjesvlees" maar het smaakte naar meer.........

Lucas Bolceboos, uw meekabbelende reporter
Tot morgen