Gescheiden van brommer en bed.........

Nog nooit eerder waren onze helden zo ver uit elkaar geweest. Nog nooit hebben ze zich zo alleen en onzeker gevoeld. Nog nooit is het gemis zo groot geweest.
De laatste alpenrit. Een rit waar naar uitgekeken was. Een rit van Italië door Zwitserland, via Oostenrijk naar Duitsland in een dag. Een lange rit, een hele lange rit. Te lang voor Richard! Maar niet voor Arjan...

Wat tot op dit moment ondenkbaar leek gebeurde. De wegen van onze brommerende twee-eenheid scheidde zich. Nog nooit was de afstandl tussen beide meer als 3 kilometer. In bed was deze afstand slechts enkele centimeters geweest.
De geruststellende gedachte dat je brommervriend altijd in de buurt is, was er niet meer. De goede tips van mentor Arjan waren weg en de snelheidsbeperkende rijstijl van Richard had geen invloed meer op Arjan.

'S ochtends broeide er bij het ontbijt al iets. Er hing nervositeit in de lucht. De avond ervoor was het al besproken.  Zouden hun wegen gaan scheiden zodat Arjan een klein omweggetje kon gaan maken van 80 kilometer? Richard vond de dagrit van 275 lang zat. Toen de kogel eenmaal door de kerk was en het besluit was genomen ging het snel. Binnen een kwartier was arjan's ontbijt achter de kiezen en zat het strakke brommerpak om z'n strakke lichaam. 

(Hij had mij gesmeekt deze niet te publiceren

Richard had een doel. Zo relaxed mogelijk van Italië naar her laatste hotel in Duitsland.
Arjan had ook een doel of liever gezegd een prooi. De prooi was Richard. De bedoeling was om 80 km meer te rijden en nog voor Richard bij het hotel te zijn. 
Of de omweg was geen omweg, of hij had vleugels. Nog voordat Richard op de helft van zijn rit was zag en hoorde hij de racebrommer van Arjan al in zijn buitenspiegels.

Ze waren weer samen en dat was goed. Ze hadden elkaar gemist......

Het laatste hotel werd bereikt althans het was meer een afgebrand dorp. 
Mogen we de WiFi code bitte? Huh? Wat voor code meinst du? Was het antwoord. Hoe laat is het ontbijt? Huh? Fruhstuck hebben we niet! Kunnen we vanavond nog wat eten hier? NEIN, de kok is boos weggelopen dus de keuken is dicht! Waar is de bar? De bar is geslossen! WAT,!!  De bar is gesloten??? 
2 minuten later verlieten twee brommers met gierende banden dit helse oord. 

Een dorpje verder vonden ze een leuk hotelletje. Een hotelletje met een vrij hoog Tenalady gehalte maar goed. De hotelier had nog 2 kamers beschikbaar. Twee eenpersoonskamers! 
Voor het eerst werd de nacht gescheiden doorgebracht. De laatste nacht! 
Het had zo mooi kunnen zijn.

Ze zullen elkaar missen...........

Tot morgen
Lucas Bolceboos u